تجزیه سیستم تعهدی به دو مؤلفه‌ جاری و غیر جاری نمی تواند قدرت توصیفی مدل را افزایش دهد. این نتیجه برخلاف یافته های بارث و همکاران (۲۰۰۱) در مطالعه شان است. آن ها اظهار داشتند که تجزیه سیستم تعهدی به مؤلفه‌ های آن می‌تواند قدرت پیش‌بینی مدل را به صورت معنی داری افزایش دهد. یکی از دلایلی که می توان در ارتباط با این نتیجه بیان نمود این است که شاید جزئیات سیستم تعهدی که در صورت حساب اصلاح جریان نقدی استفاده می شود واقعی نیست، در حالی که کل سیستم تعهدی که از تفاوت بین سود و جریان نقدی عملیاتی به دست آمده دقیق است.

اکر و همکاران ۲۰۰۵ در تحقیق خود با عنوان مقایسه بین مجموع اقلام تعهدی غیر جاری و اقلام تعهدی جاری با بازده نشان می‌دهند، اقلام تعهدی غیر جاری کیفیت پایین تری نسبت به اقلام تعهدی جاری دارند. بر اساس نتایج آن ها کیفیت اقلام تعهدی جاری، می‌تواند ابزار قابل اتکایی برای برآورد کیفیت مجموع اقلام تعهدی باشد.

۲-۱-۱۶جریان های نقدی

وجه نقد از منابع مهم و حیاتی هر واحد انتفاعی است و ایجاد توازن بین وجوه نقد در دسترس و نیازهای نقدی مهمترین عامل سلامت اقتصادی هر واحد انتفاعی است. وجه نقد از طریق عملیات عادی و سایر منابع تامین مالی به واحد انتفاعی وارد می شود و برای اجرای عملیات، پرداخت سود، بازپرداخت بدهی ها و گسترش واحد انتفاعی به مصرف می‌رسد. سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان برای برآورد گردش آتی وجوه نقد در یک واحد انتفاعی مشخصا با تاثیر فعالیت های حاصل از عملیات عادی، فعالیت های تامین مالی و سرمایه گذاری بر گردش وجه نقد اهمیت می‌دهند. بر اساس بیانیه هیات استانداردهای حسابداری مالی هدف از گزارشگری مالی خارجی فراهم آوردن اطلاعات است، به نحوی که کاربران یا استفاده کنندگان بتوانند مقدار، زمان بندی و ریسک جریان های نقدی آتی مؤسسه‌ را ارزیابی کنند (گاررود و هادی، ۱۹۹۸).

حسابداری تعهدی تلاش دارد تا مجموعه معاملات و سایر رویدادها را در طول همان دوره ای که آن معاملات و رویدادها اتفاق افتاده اند ثبت کند و همچنین به واسطه باز بودن دست مدیریت در دستکاری اطلاعات مربوط به حسابداری تعهدی از عینیت کافی برخوردار نیست. در حالی که اگر سیستم حسابداری بر مبنای دریافت و پرداخت نقدی شکل گیرد نه تنها از عینیت کافی برخوردار است، بلکه قابل فهم خواهد بود و نیازی به مفروضات و استدلال های پیچیده و مبهم برای درک اطلاعات نیست.

جریان های نقدی از منابع مهم و اساسی در هر واحد تجاری به شمار می رود و بسیاری از تصمیمات اقتصادی استفاده کنندگان بر اساس آن انجام می شود. سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان به عنوان تامین کنندگان اصلی منابع مالی شرکت از سود و جریان های نقدی به عنوان معیاری از توانایی واحد تجاری در پرداخت سود سهام و ایفای تعهدات در آینده استفاده می‌کنند (سیاه چشم، ۱۳۹۲).

جریان های نقدی نسبت به سود و اقلام تعهدی مبنای بهتری برای تصمیم گیری سرمایه گذاران است، به نحوی که سرمایه گذاران تا حد بسیار زیادی به پیش‌بینی جریان های نقدی به دلیل اینکه عینی و احتمال دستکاری آن کم است واکنش مثبت نشان می‌دهند (خدادادی و جان جانی، ۱۳۸۸). با توجه به اهمیت اطلاعات مربوط به جریان های نقدی، هیات استانداردهای حسابداری مالی (FASB) در استاندارد حسابداری شماره ۹۵ هدف از این اطلاعات را کمک به سرمایه گذاران، بستانکاران و سایر استفاده کنندگان بیان می‌کند (هیات استانداردهای حسابداری مالی، ۱۹۸۷). جریان های نقدی از منابع مهم و اساسی در هر واحد تجاری به شمار می رود و بسیاری از تصمیمات اقتصادی استفاده کنندگان بر اساس آن انجام می شود (رسائیان و غفاری، ۱۳۹۱).

۲-۱-۱۷جریان های نقدی حاصل از فعالیت های عملیاتی

جریان های نقدی ناشی از فعالیت های عملیاتی یکی از شاخص های اصلی ارزیابی این موضوع است که عملیات واحد تجاری تا چه حد به جریان های وجه نقد کافی جهت بازپرداخت وام ها، نگهداشت توان عملیاتی واحد تجاری و پرداخت سود سهام منجر شده و انجام سرمایه گذاری های جدید را بدون تمسک به منابع مالی خارج از واحد تجاری میسر ‌کرده‌است که این جریان مکرر و با اهمیت در اغلب واحدهای انتفاعی از طریق فروش محصولات یا ارائه خدمات یعنی از محل مبالغ وصولی از مشتریان، وجوه پرداختی به فروشندگان مواد و کالا و محصولات یا ارائه خدمات مورد نیاز، وجوه پرداختی به کارکنان بابت حقوق و دستمزد و سایر پرداخت های نقدی بابت هزینه ها کسب می شود. در واقع، مهم ترین و معمول ترین جریان نقدی مرتبط با فعالیت های عملیاتی است که در جهت هدف کسب سود خالص می‌باشد (کمیته تدوین استانداردهای حسابداری، ۱۳۸۵).

از طرفی اگر مؤسسات بخواهند مدت زیادی به فعالیت خود ادامه دهند باید عمده ی جریان های نقدی خود را از فعالیت های عملیاتی به دست آورند زیرا تداوم فعالیت یک واحد تجاری به مثبت بودن جریان های نقدی عملیاتی در بلند مدت بستگی دارد (رودنشین، ۱۳۸۴).

۲-۱-۱۸ محتوای اطلاعات وجوه نقدی عملیاتی و ارزش بازار شرکت