او سلیمانست و من مورم به یادش زنده ام زنده ماناد آن کز او این داستان آورده ام
آنچه از من شد گر از دست سلیمان گم شدی بر سلیمان هم پری هم اهرمن بگریستی
سلیمان و بلقیس۱ ملکه ی سبا
سلیمان روزی به پرندگان و مرغانی که بر تخت وی سایه می افکندند رسیدگی کرد و هدهد را نیافت. سلیمان گفت آیا من هدهد را نمی بینم یا آنکه هدهد به حضور نپیوسته است؟ اگر برای غیبت خود حجتی قابل قبول نیاورد او را عذاب خواهم کرد یا او را سر خواهم برید. پس از اندک مدتی هدهد به خدمت پیوست و به سلیمان عرضه داشت که بر وقایعی اطلاع یافته است که سلیمان بی خبر است و از کشور سبا خبر آورده بود. هدهد گفت: قومی را یافتم که زنی بر ایشان سلطنت می کرد او و مردمش را یافتم که خورشید را عبادت می کنند.سلیمان برای صدق و کذب بودن سخن هدهد نامه ای به ملکه ی سبا نوشت و ملکه ی سبا با دیدن نامه سران مملکت را جمع کرد و تصمیم گرفتند که هدایایی برای سلیمان بفرستند تا بوسیله ی آن هدایا نظر سلیمان را به خودشان جلب کنند و سلیمان توجهی به هدایا نکرد و هدایا را باز پس داد آنگاه سلیمان به سران و بزرگان خویش روی آورد و گفت: کدامیک از شما تخت ملکه ی سبا را پیش از آنکه مردم سبا گردن به طاعت نهند پیش من خواهد آورد؟ شخصی بنام آصف بن برخیا تخت او را در یک چشم بر هم زدن نزد سلیمان آورد.۲

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

چون ملکه ی سبا برای اظهار اطاعت و پذیرفتن آئین توحید به دربار سلیمان آمد، حضرت سلیمان دستور داد که در وضع تخت تغییری دهند تا ببینند او تخت خود را می شناسد یا نه؟
باری ملکه ی سبا به خداوند یکتا ایمان آورد و گفت : پروردگارا من تا کنون بر خود ستم کرده ام و اینک با سلیمان در برابر خدای یکتا که پروردگار جهانیان است سر تسلیم و انقیاد فرود می آورم.
انعکاس سباوملکه ی آن درادبیات فارسی این گونه است که انوری می گوید :
گرچه اندر سبای حضرت تو باد و دیوند مسرع و مزدور
نشود هوش تو سلیمان وار به چنان بارنا مها مغرور
آصف ار آن ملک را ضبط آن چنان کردی به رای گم کجا کردی سلیمان مدتی انگشتری
ناصرخسروقبادیانی می گوید :
مر خداوند جهان را بشناس و بگزار شکر او را که ترا این دو به از ملک سباست
در رستگاری به پرهیز جوی که پرهیز بهتر ز ملک سباست
مسعودسعدسلمان می گوید :
گر بیش به شغل خویش برگردم هم پیشه هدهد سلیمانم
ظهیرالدین فاریابی می گوید :
اگر خدمت تخت بلقیس کرد سعادات این سدره بر من حرام
ندانم سلیمان ثانی چرا در این چند گاهم نبرده ست نام
بردن تخت بلقیس توسط آصف بن برخیا نزد سلیمان ونامه بردن هدهد نزدبلقیس ، امیرمعزی می گوید :
گر عرش و فرش بلقیس آورد سوی جم فرزند برخیا به یکی لحظه از سبا
اکنون همی نثار فرستد خویش از عرش پیش فرش تو فرزند برخیا
عرش بلقیس از سبا آصف به افسون آورید همت تو سرفراز عرش بی افسون شود
اگرچه در قدرت حق بیشتر ز قدرت جم به وقت قدرت تدبیر هست آصف پیر
شاه جهان به ملک سلیمان دیگرست در ملک او به علم تویی آصف دیگر
که تخت مملکت را بود حمال به ایام سلیمان پیمبر
باش تو پیوسته با فرّ خداوند جهان در جهانداری تو آصف رای و او جمشید فر
اگر مرغ بلقیس را نامه بود ز نزد سلیمان پیغامبر
اگر نشان کرامات واصل معجزه بود فسون آصف بن برخیا و خاتم جم
تو آصفی و به دست تو کلک چون افسون جمست شاه و به دستش حسام چون جم
سنایی درحدیقه می گوید :
سلیمان وار، دیوان را مطیع امر خود گردان نشین بر تخت بلقیس و چتر از پر عنقا کن
همچنین سنایی می گوید :
به فضلت کوهها گردد بسان عرش بلقیسی ز حکمت باغها گردد چنان چون جان ببخشایی
منوچهری دامغانی می گوید :
نشستم از برش چون عرش بلقیس بجست او چون یکی عفریت هایل
فصاحتم چو هدهدست و هدهدم کجا رسد به غایت سبای او
فرخی سیستانی می گوید :
تو چو سلیمانی و ری چون سبا حاجب تو آصف بن برخیاست
آصف تختی ز سبا برگرفت تو ملکی کاو را صد چون صباست
قطران تبریزی می گوید :
به کامگاری ماننده ی سلیمانست یکی سخاست دو صد باره به ز ملک سباست
ای امیر سلیمان وش از خصم به یک روز ملکی ستدن صد بار از ملک سبا به
مهتر به بلندی و حصینی ز که قاف چون نجم مه و مشتری از نجم سبا به
ناپدیدشدن هدهدورفتنش به سرزمین سبا ،جمال الدین اصفهانی می گوید :
ای سلیمان فر ز بلبل یاد کن زانکه از هدهد نخیزد هیچ گرد
گر سلیمان هدهدی را باز جست این طرفه نیست کاب دارو پرده دارش بود در راه سبا
عطارنیشابوری درمنطق الطیر می گوید :
مرحبا ای هدهد هادی شده در حقیقت پیک هر وادی شده
ای به سر حد سبا سیر تو خوش با سلیمان منطق الطیر تو خوش