۷- بین سبک مدیریت مداخله‌ای و خودارزشیابی دانشجویان رابطه معنی‌داری وجود دارد.

جدول ۴-۱۱: نتایج آزمون همبستگی پیرسون جهت رابطه بین سبک مدیریت مداخله‌ای و خودارزشیابی دانشجویان

متغیر پیش بین

شاخص‌های مورد بررسی

خودارزشیابی دانشجویان

سبک مدیریت مداخله‌ای

تعداد

۳۰۹

ضریب همبستگی

۰۵۳/.

سطح معنی‌داری

۳۵۱/.

به منظور بررسی رابطه بین سبک مدیریت مداخله‌ای و خودارزشیابی دانشجویان از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. با توجه به اطلاعات مندرج در جدول ۴-۱۱، میزان ضریب همبستگی بین سبک مدیریت مداخله‌ای و خودارزشیابی دانشجویان (۰۵۳/۰r:) در سطح ۰۵/. معنی‌دار نیست (۰۵/۰p > ). ‌بنابرین‏ با ۹۵ درصد اطمینان می‌توان گفت که بین سبک مدیریت غیرمداخله‌ای و خودارزشیابی دانشجویان، رابطه‌ معنی‌داری وجود ندارد.

۸- بین سبک مدیریت تعاملی و خودارزشیابی دانشجویان رابطه معنی‌داری وجود دارد.

جدول ۴-۱۲: نتایج آزمون همبستگی پیرسون پیرامون رابطه بین سبک مدیریت تعاملی و خودارزشیابی دانشجویان

متغیر پیش بین

شاخص‌های مورد بررسی

خودارزشیابی دانشجویان

سبک مدیریت تعاملی

تعداد

۳۰۹

ضریب همبستگی

۲۲۲/.

سطح معنی‌داری

۰۰۰/.

در جدول ۴-۱۲، نتایج آزمون همبستگی پیرسون پیرامون بررسی همبستگی بین سبک مدیریت تعاملی و خودارزشیابی دانشجویان ارائه شده است. یافته های جدول ۴-۱۲ نشان داد که میزان ضریب همبستگی بین دو متغیر (۲۲۲/۰r:) در سطح ۰۱/. معنی‌دار است ( ۰۱/۰p <). با ‌بنابرین‏ با ۹۹ درصد اطمینان می‌توان گفت که بین سبک مدیریت تعاملی و خودارزشیابی دانشجویان، رابطه‌ مثبت و معنی‌داری وجود دارد. ‌به این ترتیب که با بالا رفتن میزان استفاده از سبک مدیریت تعاملی، میزان خودارزشیابی دانشجویان افزایش می‌یابد و بالعکس.

۹- تا چه میزان خودارزشیابی دانشجویان بر اساس سبک‌های مدیریت کلاس، قابل پیش‌بینی است؟

جدول ۴-۱۳: نتایج آزمون رگرسیون چندگانه پیرامون نقش سبک‌های مدیریت کلاس در پیش‌بینی خودارزشیابی

مدل

ضریب همبستگی چندگانه

ضریب تبیین

ضریب

تعدیل شده

آماره F

سطح معنی‌داری

هم‌زمان

۲۵۷/.

۰۶۶/.

۰۵۷/.

۱۹/۷

۰۰۰/.

جهت بررسی این فرضیه از آزمون رگرسیون چندگانه به شیوه هم‌زمان استفاده گردید. به‌این منظور سه سبک مدیریت غیرمداخله‌ای، مداخله‌ای و تعاملی به عنوان متغیرهای پیش‌بین و نمرات خودارزشیابی دانشجویان به عنوان متغیر ملاک وارد معادله رگرسیون شدند. جدول ۴-۱۶، نتایج آزمون رگرسیون چندگانه را نشان می‌دهد. با توجه به اطلاعات این جدول، میزان ضریب همبستگی چندگانه (۲۵۷/۰r:) و ضریب تعدیل شده برابر با ۰۵۷/. بود. با توجه ‌به این‌که مقدار F (19/7) در سطح ۰۱/. معنی‌دار است، لذا با ۹۹ درصد اطمینان می‌توان گفت سبک‌های مختلف مدیریت کلاس درس می‌توانند پیش‌بینی کننده‌ نمرات خودارزشیابی دانشجویان باشند.

در ادامه ضرایب رگرسیونی هر یک از متغیرهای پیش‌بین در جدول ۴-۱۴ گزارش شده است. این جدول نشان می‌دهد که به ازای یک انحراف استاندارد تغییر در متغیر پیش‌بین، چه میزان تغییر در متغیر ملاک اتفاق می‌افتد.

جدول ۴-۱۴: ضرایب رگرسیونی مؤلفه‌های پیش‌بینی کننده نمرات خودارزشیابی دانشجویان

متغیرهای پیش‌بین

آماره β

آماره بتا

آماره t

سطح معنی‌داری

مقدار ثابت

۲۵/۲

۹۷/۱۲

۰۰۰/.

سبک مدیریت غیرمداخله‌ای

۰۸۷/.

۱۲۲/.

۸۲/۱

۰۶۹/.

سبک مدیریت مداخله‌ای

۰۸۳/.

۰۹۸/.

۷۳/۱

۰۸۴/.

سبک مدیریت تعاملی

۱۰۳/.

۱۶۸/.

۵۴/۲

۰۱۲/.

با توجه به اطلاعات مندرج در جدول ۴-۱۴، می‌توان گفت که سبک مدیریت تعاملی، پیش‌بینی کننده مناسبی برای تعیین میزان خودارزشیابی دانشجویان است. با توجه به اینکه میزان t در سطح ۰۵/. برای سبک مدیریت مداخله‌ای و غیرمداخله‌ای معنی‌دار نیست، لذا می‌توان گفت که این سبک‌ها پیش‌بینی کننده مناسبی برای خودارزشیابی دانشجویان نیستند.

فصل پنجم:

بحث ونتیجه گیری

۵-۱ نتایج

مهم‌ترین نتایج حاصل از تحلیل داده ها عبارتند از:

از دیدگاه دانشجویان، اساتید به چه میزان از سبک مدیریت غیرمداخله‌ای، استفاده می‌کنند؟

بر اساس اطلاعات مندرج در جدول ۴-۵-۲، می‌توان گفت میزان استفاده اساتید از سبک مدیریت غیر مداخله‌ای کم بوده است. نتایج این پژوهش با یافته های پژوهش هوس بیگی، کرامتی، احمدی (۲۰۱۱)، سماوی، رضایی مقدم و برداران (۱۳۸۷)، و پژوهش نادری و همکاران (۱۳۸۹) هم‌خوان است. به عنوان نمونه هوس بیگی و همکاران (۲۰۱۱) طی پژوهشی در دانشگاه‌های دانشگاه ­های علامه طباطبائی و تهران، نشان دادند که آزادی عمل دانشجویان در سطح پایینی بوده است. همچنین نادری و همکاران (۱۳۸۹) نشان دادند که عدم مشارکت دادن دانشجویان در بحث از سوی اساتید، یکی از مشکلات موجود آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس بوده است.

در تبیین این نتیجه می‌توان گفت به نظر می‌رسد یکی از دلایل، محدودیت زمانی باشد. در واقع مشارکت دادن دانشجویان در جریان تدریس و مبنا قرار دادن دیدگاه‌ آن‌ ها، اگر چه موجب تعمیق یادگیری و بهبود کیفیت فعالیت‌های آموزشی می‌گردد اما محدودیت زمانی در عمل امکان دانشجومحوری را در جریان تدریس محدود ‌می‌سازد و امکان تحقق رویکرد غیر مداخله‌ای را دشوار می‌سازد.

یکی دیگر از دلایل پایین بودن میزان استفاده اساتید از سبک مدیریت غیرمداخله‌ای، می‌تواند ناشی از تمرکزگرایی نسبتاً بالا در برنامه‌ریزی‌های درسی و آموزشی باشد. در واقع اساتید طبق برنامه‌‌ریزی‌های از پیش تعیین شده موظف هستند که سرفصل‌ها و مطالب درسی مشخصی را تدریس نماید. چنین شرایطی با رویکرد مدیریت غیرمداخله‌ی در تضاد است که طی آن دانشجویان باید تعیین‌کنندگان اصلی فعالیت‌های یاددهی – یادگیری باشند.

از دیدگاه دانشجویان، اساتید به چه میزان از سبک مدیریت مداخله‌ای، استفاده می‌کنند؟

بر اساس اطلاعات مندرج در جدول ۴-۶-۲ می‌توان گفت که از دیدگاه دانشجویان، اساتید دانشگاه زیاد از سبک مدیریت مداخله‌ای استفاده می‌کنند. نتایج این پژوهش با یافته های پژوهش عارفی و همکاران (۱۳۹۰)، سماوی و همکاران (۱۳۸۷)، و شعبانی ورکی و حسین­قلی­زاده (۱۳۸۵) هم‌خوان است که نشان دادند میزان دانشجومحوری در دانشگاه‌ها در سطح پایین و در عوض میزان استادمحوری در سطح بالایی می‌باشد.